Zagrajmy jeszcze raz po polsku

15.11.2024, piątek, godz. 19:00
Wałbrzych, Filharmonia Sudecka
Zagrajmy jeszcze raz po polsku

Wykonawcy:
Sebastian Perłowski – dyrygent
Barbara Żołnierczyk – skrzypce
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej

Program:
Sebastian Perłowski – Polonez z Symfonii Niepodległości op. 4    (9’)
Henryk Wieniawski – II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22    (25’)
Allegro moderato
Andante ma non troppo
Allegro moderato – Alla Zingara
Stanisław Moniuszko – Uwertura fantastyczna „Bajka”    (13’)
Władysław Żeleński – Uwertura charakterystyczna „W Tatrach” op. 27    (13’)

Czas trwania: 100 minut
Ceny biletów: 60 / 40 zł

W kategorię wielkiego zaszczytu można ująć obecność kompozytora dzieła w miejscu jego wykonywania. Przyzwyczajeni do słuchania muzyki poprzednich epok, dzieł, które z głowy na papier przelali muzyczni geniusze będący już ,,po drugiej stronie”, nie zauważamy wyjątkowości takiego wydarzenia i okazji, jaka z tego płynie. A taka właśnie nadarzy się w piątkowy wieczór 15 listopada. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Sudeckiej poprowadzi bowiem Sebastian Perłowski, będący jednocześnie autorem kompozycji otwierającej ten wieczór. Usłyszymy Poloneza – jedną z części Symfonii Niepodległości, którą nasz gość napisał na okazję 100-lecia odzyskania niepodległości.

Koncert ,,Zagrajmy raz jeszcze po polsku” to okazja, aby znowu, po weekendzie niepodległościowym, uczcić wydarzenia z 1918 r. Przypomnimy, sobie jak ważna dla kultury polskiej jest muzyka, w której przez lata rodzimi kompozytorzy starali się wyrazić swój stosunek do Ojczyzny – jej piękno, a niekiedy tęsknotę za wolnością. Kunszt wykonawczy, charakterystyczny i bogaty dorobek, jaki po sobie zostawili, powodowały, że sama osoba artysty była swoistą wizytówką polskiej kultury na świecie. Jednym z takich kompozytorów jest Henryk Wieniawski – mistrz skrzypiec, który w światową literaturę skrzypcową wpisał się złotymi zgłoskami. Przykładem jego kompozytorskiego geniuszu i wirtuozerskiej wizji jest niewątpliwie Koncert skrzypcowy d-moll op. 22, o którym można napisać, że dorastał wraz z Wieniawskim – pierwsze nuty na papierze naniósł on bowiem w 1856 r., a ostatnią klamrę spajająca wszystkie pięciolinie partytury postawił dopiero 14 lat później.

Listopadowe, coraz zimniejsze wieczory, powoli zmierzają do chwili pojawienia się pierwszego śniegu. Najczęściej, pierwszeństwo w zobaczeniu tego zjawiska mają górale, spoglądający jak biały puch pokrywa najwyższe partie tatrzańskich szczytów. W tym klimacie wysłuchamy dwóch kolejnych utworów. Pierwszy z nich, to Bajka, której francuski podtytuł brzmi – Opowieść zimowa. Ta, jedna z najwspanialszych kompozycji instrumentalnych ,,ojca polskiej opery”, jak zwykło się mawiać o Moniuszce, nie jest jednak muzyczną ilustracją baśniowej historii, a jedynie zachętą dla słuchacza by sam stworzył sobie obraz pasujący do melodii kolejnych taktów utworu. Podobnie rzecz się ma z Tatrami Władysława Żeleńskiego. Mimo tytułu to nie obraz najwyższego pasma Karpat oczami krakowskiego kompozytora. Brak tu nawet odwołania do kultury góralskiej. Uwertura charakterystyczna W Tatrach to wspomnienie — przebywającego wówczas w Paryżu Żeleńskiego — po wakacjach jakie spędził on właśnie na Podhalu. Może tym razem zamiast pochłaniającego wiele czasu wyjazdu w góry, spróbujemy przyjść do Filharmonii i w wygodnym fotelu Sali koncertowej odprawimy w podróż jedynie nasze myśli i wyobraźnię?

Jakub Karmelita

Zakup biletu na ten koncert upoważnia do bezpłatnego uczestnictwa w próbie otwartej w dniu 13.11.24 o godz. 12:00. Próba trwa ok. 60 minut i daje możliwość przyjrzenia się pracy muzyków nad repertuarem przygotowywanym na koncert.