Janusz Wawrowski uważany jest za jednego z najbardziej doświadczonych i wyrazistych skrzypków swojego pokolenia. Jego wyjątkowe interpretacje, brytyjski The Guardian określił jako „wykonania sięgające granic możliwości”. Artysta koncertował jako solista m.in. w Musikverein w Wiedniu, Wigmore Hall w Londynie, Elbphilharmonie w Hamburgu, Beethoven-Saal w Stuttgarcie, Litewskiej Filharmonii Narodowej w Wilnie, Salle Poirel w Nancy, Kravis Center w West Palm Beach, Teatro Teresa Carreῆo w Caracas, Beethoven Haus w Bonn, Eslite Performance Hall w Taipei, Filharmonii Narodowej w Warszawie, NFM we Wrocławiu, NOSPR w Katowicach oraz Filharmonii im. M. Karłowicza w Szczecinie.
Występował pod batutą wybitnych dyrygentów, takich jak Douglas Bostock, Krzysztof Urbański, Gabriel Chmura, Jerzy Maksymiuk, Giancarlo Guerrero, Jacek Kaspszyk, Daniel Raiskin, Grzegorz Nowak, Patrick Hahn, Conrad van Alphen, Łukasz Borowicz, Monika Wolińska, Mykola Diadiura, Agnieszka Duczmal, Tomáš Netopil, Juozas Domarkas, Ramon Gamba, Antoni Wit, Marta Gardolińska i Modestas Pitrenas.
Jako solista gościł na prestiżowych międzynarodowych festiwalach, m.in. Chopin i jego Europa, Eufonie, Salzburger Festspiele, Odessa Classics, Festiwal Muzyki Polskiej i Festiwal Prawykonań.
Od wielu lat związany jest z wytwórnią Warner Classics, dla której nagrał dziewięć solowych albumów oraz szereg singli. Jego fonograficzny dorobek spotkał się z uznaniem krytyki i przyniósł mu liczne prestiżowe wyróżnienia. Album Chopin Inspirations otrzymał nominację do nagrody Fryderyk 2024. Wydany wcześniej Phoenix został nominowany do ICMA 2021, Preis der Deutschen Schallplattenkritik, Opus Klassik 2021 oraz Fryderyka 2021. Został także ogłoszony albumem miesiąca przez brytyjski Presto Classical i płytą tygodnia w Classic FM w Londynie, Norddeutscher Rundfunk oraz w Programie 2 Polskiego Radia. Janusz Wawrowski jest także dwukrotnym laureatem Fryderyka – w latach 2017 i 2019 – najważniejszej polskiej nagrody fonograficznej.
„Każdy, kto zachwycał się nagraniami Heifetza i Perlmana z tego urzekającego obszaru repertuaru, uzna olśniewające, srebrzyste brzmienie Wawrowskiego za wykonanie tej samej klasy” — Julian Haylock, BBC Music Magazine
Artysta dokonał licznych prawykonań koncertów skrzypcowych skomponowanych z myślą o nim przez m.in. Tomasza J. Opałkę, Marcina Markowicza, Norberta Paleja, Dariusza Przybylskiego oraz Albenę Petrovic. Z jego inicjatywy powstała też wyjątkowa rekonstrukcja Koncertu skrzypcowego Ludomira Różyckiego – dzieła zaginionego w ruinach Warszawy w 1944 roku.
Za swoją działalność artystyczną i społeczną został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Jest również laureatem Nagrody im. Cypriana Norwida (2019) oraz nominowanym do tytułu „Koryfeusz Muzyki Polskiej – Osobowość Roku” (2018).
W ostatnich latach Janusz Wawrowski aktywnie promuje twórczość Grażyny Bacewicz – jednej z najwybitniejszych postaci polskiej muzyki XX wieku. 5 lutego 2025 roku, w rocznicę urodzin kompozytorki, ukazał się pierwszy album z planowanej serii Violin Odyssey: Bacewicz Project vol. 1, wydany przez Warner Classics. Znalazły się na nim kompozycje na skrzypce solo oraz VII Koncert na skrzypce i orkiestrę symfoniczną, nagrany z towarzyszeniem Litewskiej Filharmonii Narodowej pod batutą Modestasa Pitrenasa.
W kwietniu 2025 roku wykonanie III Koncertu Grażyny Bacewicz z Orkiestrą Opéra National de Lorraine pod dyrekcją Marty Gardolińskiej było transmitowane przez Radio France Musique. Janusz Wawrowski jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Gra na skrzypcach Antonio Stradivariego „Polonia” z 1685 roku.